Ακαδημία Τέχνης της Μαδρίτης

"Η επιλογή της αυτοδιδασκαλίας είναι βιώσιμη, ανάλογα με τον τρόπο ζωής σας. Νομίζω ότι αν είστε απαιτητικοί με τον εαυτό σας είναι ένα καλό εργαλείο. Μόνο που όλα τα ανθρώπινα όντα τείνουν προς το άνετο. Εγώ ο ίδιος, για παράδειγμα, με χτυπούσε σαν χτυπήματα. Ξεκίνησα με τη ζωγραφική, συνειδητοποίησα ότι δεν πήγαινα προς τα εκεί. Γύρισα πίσω και συνέχισα να ζωγραφίζω. Πήγα πολύ πιο πίσω, μέχρι που ξεκίνησα από την αρχή, γιατί κατάλαβα ότι ήταν μια διαδικασία που ξεκινούσε από ένα σημείο και δεν μπορούσες να ξεκινήσεις από τη μέση...".

"Είμαι σίγουρος ότι είναι πιο δύσκολο γιατί θα κάνεις πολύ περισσότερα λάθη και θα σου πάρει περισσότερο χρόνο να καθορίσεις μια διεύθυνση και μια διαδρομή, και θα χάσεις χρόνο και πιθανόν να φτάσεις κάπου, αλλά θα φτάσεις αργότερα και πιο κουρασμένος. Το πρόγραμμα MAA είναι πολύ πιο άμεσο από οτιδήποτε άλλο μπορώ να βρω αυτή τη στιγμή...".

"Μέχρι ένα ορισμένο σημείο. Όταν βρεις ένα όριο. Όπως η συζήτηση που είχα με τον δάσκαλο τις προάλλες. Μου είπε: "Βλέπω ότι φτάνεις σε ένα όριο και λες, λοιπόν, αυτό είναι, και αυτό που κάνω είναι να σε σπρώχνω πιο πέρα, ενάντια σε αυτό το όριο, ώστε να το ξεπεράσεις". Νομίζω ότι χρειάζεσαι κάποιον να το κάνει, δεν πρόκειται να το κάνεις εσύ. Όταν σε διδάσκουν τι είναι λογικό, ποιο είναι το μονοπάτι, ξέρεις ήδη ότι είναι εκεί...".

"Συνήθως σε άλλες ακαδημίες δεν δίνουν τη σημασία που αξίζει στη ζωγραφική. Σε γενικές γραμμές, έχω βρει εκπαιδευτικά κέντρα όπου οι άνθρωποι πήγαιναν περισσότερο για να γνωρίσουν άλλους ανθρώπους, να κάνουν παρέα, να αναπτύξουν αυτό το χόμπι, να κάνουν κάτι επιτυχημένο, όμορφο, που θα μπορούσαν να διδάξουν στους φίλους τους. Αλλά δεν είχαν αυτή την ανησυχία ή αυτή τη δίψα να τελειοποιηθούν, αυτές οι ακαδημίες επικεντρώνονταν περισσότερο στο να μην απογοητεύσουν πολύ τους ανθρώπους και να μη χάσουν επιπλέον εισόδημα...".

"Είναι πολλά χρήματα και προφανώς δεν μπορούν όλοι να το αντέξουν οικονομικά. Και αισθάνομαι αρκετά προνομιούχος που μπορώ να το πληρώσω και έτσι να μπορώ να διατηρήσω μια φυσιολογική ζωή, χωρίς πολυτέλειες, αλλά φυσιολογική. Και δεν είναι ακριβό. Η υπηρεσία καθεαυτή, οι νέες εγκαταστάσεις, οι ώρες που μπορείς να έχεις την ημέρα με ένα μοντέλο, αν παρευρίσκεσαι το πρωί και το απόγευμα... Δεν μπορείς να το βρεις αυτό πουθενά. Μπορείς να βρεις παρόμοια πράγματα, αλλά όχι όλα σε ένα μέρος, δεν είναι ακριβό, νομίζω ότι είναι πολύ καλό...".

"Απαιτεί να έχετε κάποιες αποταμιεύσεις, να έχετε ένα οικονομικό μαξιλάρι, ακόμη και αν χρειαστεί να εγκαταλείψετε τη δουλειά σας για λίγο καιρό, για να μπορέσετε να συντηρήσετε τον εαυτό σας με αυτές τις αποταμιεύσεις. Αλλά αξίζει τον κόπο. Αξίζει τον κόπο γιατί δεν είναι χρήματα που σπαταλάει η ακαδημία. Γιατί όντως νοιάζονται για την εκπαίδευση των ανθρώπων, για τους καθηγητές που φέρνουν, για τις εγκαταστάσεις, είναι κάτι σοβαρό και ο επαγγελματισμός πρέπει να πληρώνεται...".

"Γνωρίζω ανθρώπους που τους αρέσει επίσης η τέχνη, προφανώς φίλους μου, αλλά νομίζω ότι δεν θα λειτουργούσε για όλους. Όλα εξαρτώνται από το πώς προσεγγίζεις την τέχνη. Υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσει η τέχνη απλώς ως τρόπος εκτόνωσης ή χαλάρωσης. Ένας φίλος μου, για παράδειγμα, μου λέει: "Μου αρέσει πολύ η ζωγραφική επειδή χαλαρώνω πολύ". Κι εγώ του λέω: "Η ζωγραφική είναι μια χαρά: "Και πώς χαλαρώνεις;" (γελώντας)... "αλλά είναι μπελάς" (συνεχίζει να γελάει) "Δεν καταλαβαίνω αυτό το σημείο, ξαναπές το, ξανακάν' το...".

"Θα το συνιστούσα σε κάποιον που είναι πολύ ξεκάθαρο ότι θέλει να αφοσιωθεί σε αυτό, να γίνει καλλιτέχνης, ζωγράφος, γλύπτης... και σε ανθρώπους των Καλών Τεχνών που τους αρέσει η τεχνική...".

"Πρέπει να δουλέψω για να πληρώσω γι' αυτό και εκτός από το ότι παίρνω πολύ χρόνο από όπου μπορώ για να μπορέσω να έρθω. Και το να αφιερώνω όλο αυτό το χρόνο σε αυτό δεν είναι εύκολο. Καθώς έχω μια προσωπική κατάσταση όπου δεν έχω παιδιά, αυτό με διευκολύνει να μπορώ να αφιερώσω χρόνο σε αυτό...".

"Μου αρέσει ένα πράγμα στη σχολή που δεν είχα βρει στο παρελθόν. Έχει μια σαφή μεθοδολογία. Γιατί αυτό που έχω βρει μέχρι τώρα είναι να ξοδεύεις πολύ χρόνο σε μια δραστηριότητα στην οποία δεν παρατηρείς ότι σημειώνεις πρόοδο. Μπορεί να είσαι εκεί για χρόνια και χρόνια και να μην προχωράς. Έχω συναντήσει ανθρώπους που έχουν περάσει πάνω από 20 χρόνια ζωγραφίζοντας φωτογραφίες και στο τέλος δεν ξέρουν πώς να κάνουν κάτι άλλο. Δεν οδηγεί πουθενά..."

"Μου αρέσει η επικοινωνία με τον καθηγητή. Νομίζωότι προσαρμόζονται καλά στον μαθητή .Όχι μόνο στο επίπεδό τους, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο απευθύνονται στον μαθητή. Από την εμπειρία μου, φτάνουν, πάνε καλά με αυτά που σου λένε. Πηγαίνω σπίτι και ακούω τον καθηγητή στο μυαλό μου να μου επαναλαμβάνει τεχνικές πτυχές. Και νομίζω ότι αυτό συμβαίνει επειδή το κάνουν καλά. Επειδή είναι πολύ ευέλικτοι. Επειδή δεν αντιμετωπίζουν όλους τους μαθητές με τον ίδιο τρόπο. Το οποίο είναι αυτό που μου συμβαίνει σε όλη μου τη ζωή. Και εδώ πηγαίνουν με τον δικό σου ρυθμό. Εδώ υπάρχει δουλειά και υποστήριξη...".

"Ο χρόνος που αφιερώνετε σε αυτό είναι για την επίτευξη ενός στόχου που έχουν ξεκαθαρίσει.Και αν τον έχεις εκπληρώσει και τον έχεις εκπληρώσει καλά, γιατί είναι πολύ απαιτητικοί, ανοίγει μια πόρτα για την επόμενη φάση.Τότε βλέπεις ότι κινείσαι προς κάτι...".

"Εξαιτίας του τρόπου μου να είμαι απαιτητικός, έψαξα να βρω λίγη από αυτή τη γνώση που μου έλειπε και αφιέρωσα χρόνο σε αυτήν. Τι συμβαίνει; Ότι κάποιος γνωρίζει ότι όταν αφιερώνει χρόνο σε κάτι συγκεκριμένο, υπάρχουν πράγματα που του αρέσουν περισσότερο από άλλα και μου έλειπε αυτή η πειθαρχία και άφηνα πράγματα στην άκρη. Ήταν πιο εύκολο να ζωγραφίζω εικόνες ενώ βλέπω τηλεόραση γιατί είναι λιγότερο κουραστικό, από τη μια έχει τα πλεονεκτήματά του, αλλά από την άλλη και τα μειονεκτήματά του...".

"Εξαρτάται από το τι είναι ακριβό για εσάς, πράγματι είναι ακριβό, αλλά αν έχετε πραγματικά ένα όνειρο... πόσο ακριβό είναι να το εκπληρώσετε; Για παράδειγμα, υπάρχουν άνθρωποι που πληρώνουν πολλά χρήματα για ένα σπίτι που δεν πρόκειται να τους δώσει τόση ικανοποίηση όση ο χρόνος που περνάει κανείς εδώ σχεδιάζοντας, ζωγραφίζοντας, γλυπτό, εξαρτάται από την προτίμησή σας, από το τι σας κάνει ευτυχισμένους...".

"Στην ακαδημία όπου ήμουν, τους είπα για τη δυνατότητα να πάρουν μοντέλα για να δουλέψουν από τη ζωή. Και μου είπαν ότι αν άρχιζαν να φέρνουν μοντέλα για να ζωγραφίσουν από τη ζωή, οι σπουδαστές θα απογοητεύονταν, δεν θα ήθελαν να συνεχίσουν και θα ήθελαν να φύγουν...".